برای جوشکاری انواع فولادهای کربنی و کم آلیاژ توسط جوشکاری الکترود دستی می بایست از الکترودهای روکش دار فولادی کم آلیاژ استفاده نمود. این الکترودها شامل عناصر آلیاژی مختلفی هستند. درصد هر نوع از عناصر آلیاژی برای فلز جوش این الکترودها از 10.5 درصد تجاوز نمیکند. بعنوان مثال از جمله این نوع الکترودها که براساس استاندارد AWS کد A5.5 طبقه بندی میشود الکترود E7018-G میباشد. براساس این نامگذاری:
70:
1 :
8 :
G :
ترکیبات آلیاژی بکار رفته برای این نوع الکترود با حرف G نمایش داده میشود. این حرف نشان میدهد فلز جوش حاوی درصد خاصی از عنصر منگنز می باشد. همچنین از این نوع الکترود بعنوان یک الکترود عمومی منگنزدار (General) یاد میشود. برهمین اساس، تولید کننده میتواند برمبنای نیاز مشتری الکترود آلیاژی را تولید نماید. آنالیز فلز جوش این نوع الکترود می بایستی حاوی حداقل1 درصد منگنز باشد. منگنز باعث جلوگیری از پدیده سرخ شکنندگی میگردد. همچنین این نوع الکترود می تواند در استحکام های 80، 90، 100، 110 و 120 طراحی و تولید شود. از جمله خواص مکانیکی مهم این نوع الکترود می توان به حداقل استحکام کششی 480 مگاپاسکال و تنش تسلیم 390 مگاپاسکال اشاره نمود.
وضعیت عملیات حرارتی فلز جوش برای این نوع الکترودها با توجه به حساسیت بهربرداری می تواند به صورت عملیات حرارتی پسگرمایی (PWHT) و بدون عملیات حرارتی (AW) انجام شود. این حساسیت بستگی زیادی به استحکام فولاد دارد. همچنین از جمله عوامل ترد کننده فلز جوش حضور هیدروژن در فلز جوش می باشد. بنابراین مقدار رطوبت موجود در پوشش الکترود میبایست کنترل و در حد مجاز معرفی شده از سوی استاندارد و یا سازنده نگه داشته شود. محدوده رطوبت مجاز برای این نوع الکترود 0.3 الی 0.4 درصد می باشد. این موضوع اهمیت مساله انبار داری و تمهیدات قبل از جوشکاری را می رساند. این موضوع در صورت عدم رعایت می تواند مقدمه ای برای بروز ترک سرد یا تاخیری در فلز جوش باشد.
این نوع الکترود می تواند برای جوشکاری فولادهای کم آلیاژ همچون A516- A515- A414 و A537- A612 مناسب باشد.